starość nie radość ?

rerty · Gość

Cięta riposta w rozmowie: jak nie dać się stłamsić?

Na pewno znasz to uczucie: ktoś zachował się wobec ciebie niegrzecznie, zranił ostrym słowem, a ciebie to kompletnie zaskoczyło. Pustka w głowie. Rozpaczliwie szukasz jakiejś odpowiedzi, która pozwoli zachować ci resztki godności, ale nic nie przychodzi. A napastnik odchodzi bawiąc się w najlepsze. Czy możesz coś zrobić, żeby następnym razem taka sytuacja się nie powtórzyła?

Pomoże ci w tym prosta procedura, którą opisał w swojej książce pt. „Szermierka słowna — 100 rad mistrzów ciętej riposty” Matthias Nollke (Wydawnictwo Flashbook.pl, 2008).

Na początek przestań się obwiniać.

Twój brak odpowiedzi na bezczelny atak słowny jest naturalny.

Po prostu sytuacja cię zaskoczyła.

Trudno przewidzieć, że np. pracownik sklepu z definicji przyjazny i pomocny nagle stanie się grubiańskim łobuzem (już łatwiej przewidzieć, że staruszka która poluje na miejsce siedzące w autobusie okaże się jędzą).

Taki ktoś nie pasuje do typowego obrazu, do którego większość z nas jest przyzwyczajona.

Ponieważ masz niewiele lub w ogóle nie masz doświadczeń z radzenia sobie z gburowatymi sprzedawcami, nie możesz skorzystać z gotowej odpowiedzi przechowywanej w głowie.

Po prostu jej nie posiadasz.

risposta · Gość

Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, to się przygotować. Przygotuj sobie zawczasu kilka dyżurnych odzywek i przećwicz korzystanie z nich.

Przygotowane wcześniej odpowiedzi nie muszą być super trafne i błyskotliwe.

Chodzi o to, żeby twoja reakcja była błyskawiczna — wtedy nie dasz się stłamsić i nie będziesz myśleć o sobie jako o przegrańcu.

Kilka popularnych odzywek, które się sprawdzają, to:

- Ta rozmowa jest poniżej mojej godności
- I twoją matkę też.
- Nie odpowiadam na głupie pytania.
- To takie rzeczy piszą w poradniku dla opornych?.
- Jak długo nad tym myślałeś?.
- Moja babcia wymyśliłaby coś zabawniejszego.
- Już to słyszałem w zeszłym tygodniu.
- To akurat mnie nie dotyczy.
- Co ty się na tym znasz.
- I co z tego?.
- To nie mój problem.

cap · Gość

No właśnie, opracować ripostę od razu na miejscu.

Wbrew pozorom nie jest to takie trudne, wymaga jedynie wcześniejszego treningu. Matthias Nollke zaleca w swojej książce, aby opracowywane na gorąco riposty posiadały dwie cechy:

- riposta musi być zrozumiała dla odbiorcy, a najlepiej żeby dotyczyła tej konkretnej sytuacji lub kontynuowała kontekst wypowiedzi atakującej,

- odpowiedź musi być choćby w niewielkim stopniu „opakowana”.

Jeśli chodzi o pierwszą cechę błyskotliwej riposty, to musi ona być zrozumiała dla przeciwnika. Nie ma sensu używanie wyszukanego języka i barokowych ozdobników w stylu „pilnuj swojej osobistej woni, łazęgo”,

jeśli ktoś stwierdza „śmierdzisz jak stary cap”. Nie ma też najmniejszego sensu wychodzenie poza przyjęty sens i kontekst sytuacji i np. ripostowanie wspomnianego capa przez „Cap to nie do końca właściwe określenia samca kozy”. Kontekstem tej obelgi jest śmierdzenie, a nie szczegóły zoologiczne.

rety · Gość

Co do drugiej cechy — riposta powinna być błyskotliwa, a nie chamska.

Czasem oczywiście chamstwo jest niezbędne, ale zakładamy, że nie stoi przed tobą podchmielony lump. W sytuacji gdy atak słowny przydarzył się w miejscu pracy lub innym miejscu publiczno-społecznym, musisz liczyć się z publicznością sytuacji.

Sympatia gapiów będzie po twojej stronie, o ile pozostaniesz po błyskotliwej stronie ogrodzenia i nie przekroczysz granicy brutalnego chamstwa.
Chamstwo spowoduje, że choć to ciebie napadnięto, ty zostaniesz okrzyknięty jako agresor. Na tej samej zasadzie właściciel domu, który strzela do włamywacza i ciężko go rani (lub nawet pozbawia życia), jest posądzany o przekroczenie uprawnień obrony koniecznej.

Na tej samej zasadzie mistrz sztuk walki nie nokautuje jednym ciosem przeciwnika-amatora, tylko stara się go subtelnie unieszkodliwić. Wszystko ma oczywiście granice i w końcu trzeba brutalnie zakończyć sprawę, ale dopóki nie jest to absolutnie konieczne, nie przesadzaj z wrogością w ripoście.

Siła riposty powinna być także stopniowana w zależności od tego czy przeciwnik dysponuje poczuciem humoru (zakładamy więc, że jest to ktoś ci znany) oraz jaki jest między wami stopień zależności.

zas · Gość

Jeśli chodzi o pierwsze kryterium, to im przeciwnik ma większe poczucie humoru, tym na więcej możesz sobie pozwolić. W tym przypadku jest spora szansa, że niezależnie od tego co powiesz, wszystko da się rozładować wybuchem śmiechu.

Gdy roześmiejesz się komuś, kto nie ma poczucia humoru, stanie się on twoim śmiertelnym wrogiem. Będzie uważał, że go poniżasz, podczas gdy on broni słusznej sprawy.

Jeśli chodzi o drugie kryterium, to w zasadzie nie możesz mocno atakować osób, które ci podlegają. To taka sama zasada jak z mistrzem sztuk walki.

Ty masz przewagę władzy lub pozycji w firmie i przesada w ripoście z twojej strony będzie automatycznie łączona z twoim stanowiskiem. Poza tym nigdy nie możesz mieć pewności co do tego czy atak podwładnego ma wymiar osobisty czy jest to stanowisko większej grupy.

Atakując przedstawiciela grupy narażasz się wszystkim jego zwolennikom, podczas gdy atak indywidualny praktycznie niczym ci nie grozi. Niestety, trudno jest to ocenić przed wypuszczeniem riposty. Dlatego bezpieczniej jest założyć, że nie tylko ta osoba tak myśli, i podejść do sprawy spokojniej.

Twoje opanowanie i sposób uciszenia oponenta dobitniej pokażą grupie kto tu rządzi niż pokazowe „powieszenie” delikwenta. Takie sztuczki stosują często uczestnicy szkoleń oraz uczniowie. Nauczyciele i trenerzy, miejcie się na baczności. Gdy raz stracicie głowę i kontrolę przy uczniach, nigdy już nie odbudujecie w ich oczach zaufania.

fiposta · Gość

Riposta niewłaściwa (zbyt mocna):

Pani Roszkowska zgubiła ważny dokument. Jej szefowa zaczyna szukać razem z nią i w obliczu panującego na biurku bałaganu zauważa: „Na pani biurku panuje kompletny chaos. Bardzo proszę, aby na przyszłość utrzymywała pani większy porządek”. Pani Roszkowska czuje się dotknięta i odpowiada: „Och, wie pani, porządek utrzymują tylko ci, którzy są zbyt leniwi, żeby czegoś szukać”.

Riposta właściwa (pasuje do pozycji napastnika):

Podobną uwagę do pani Roszkowskiej kieruje jej kolega z pokoju: „Kiedy ostatni raz widziałaś blat swojego biurka?”. Odpowiedź jest celna: „Wiesz, porządek utrzymują tylko ci, którzy są zbyt leniwi, żeby czegoś szukać”.

Riposta niewłaściwa (zbyt mocna):

Podczas prezentacji panu Markowskiemu pomyliły się slajdy. Wodzi wskaźnikiem po ekranie. Kolega z widowni dogryza: „Masz chyba kłopoty z logicznym wnioskowaniem”. Pan Markowski ripostuje zupełnie bez klasy: „Chyba sam je masz!”.

Riposta właściwa (elegancka):

Ta sama sytuacja, ten sam atak, ale odpowiedź brzmi: „Tak, być może sprawia mi to czasem kłopot. Jednak co do ciebie, nie miałbym żadnych wątpliwości”. Śmiech kolegów dobitnie pokazuje czyje jest w tej sytuacji na wierzchu. Gdyby kolega chciał zaatakować jeszcze raz, pan Markowski mógłby liczyć na wsparcie grupy, która uciszyłaby krewkiego agresora.

Masz depresję? - wyjdz w tej chwili na dwór i zacznij biegać

seniorka

MUZYKODRAMA, której autorem jest Władysław Pitak, jest nowoczesną metodą terapii dzieci nerwicowych i autystycznych ...

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Proponowana metoda posiada liczne walory i można ją zaliczyć do aktywnych metod terapeutycznych. Chodzi tu bowiem o wychowanie poprzez działanie i stworzenie dzieciom i rodzicom warunków do własnej, twórczej aktywności wyrażającej się w umiejętności rozwiązywania problemów i porozumiewania się z innymi ludźmi.
Chodzi o rozwój emocjonalny, fizyczny, percepcyjny, umysłowy, estetyczny i społeczny. W muzykodramie można więc znaleźć sposób na jednoczenie się ze światem.

autor metody: Władysław Pitak podczas imprezy dla dzieci

kokosik1962 · Gość

ma ktos ta ksiazke o riposcie?

Logos

"Rozwiń zdolności - bądź oryginalny".

Szkolenie i trening dramatyczny
autor(ka): Tatiana Pitak

Towarzystwo Terapii i Kształcenia Mowy "LOGOS" zaprasza na szkolenie i trening dramatyczny bazujący na teorii i praktyce K. Stanisławskiego i J. Grotowskiego z cyklu: "Rozwiń zdolności - bądź oryginalny".

Celem szkolenia jest propagowanie technik twórczego myślenia w rozwiązywaniu problemów, terapii nerwic i kształceniu zdolności twórczych .

Uczestnicy:
Dla wszystkich osób, które są zainteresowane rozwinięciem swojego twórczego potencjału, w szczególności dla wolontariuszy, pedagogów, rehabilitantów, terapeutów oraz pracowników wydawnictw, agencji reklamowych.

Zajęcia prowadzą specjaliści z zakresu sztuki żywego słowa, muzyki, ruchu i działania scenicznego:

Mikołaj Borek – muzyk, kompozytor i chórmistrz
Władysław Pitak – aktor i logopeda medialny, muzykoterapeuta

Zakres tematyczny :

I.- Skupienie, pamięć, wyobraźnia - ćwiczenia realizowane w całym toku treningowym( wg K.Stanisławskiego)
II.- Gry ruchowe - ćwiczenia oparte na elementach metody Orffa, Dalcroze'a i Grotowskiego:
III.- Gry mimiczne - całe ciało jako środek ekspresji (wg Chancerela i Desinana).
IV.- Mówienie sceniczne - doskonalenie sprawności posługiwania się językiem jako narzędziem myślenia i środkiem porozumiewania się.
V.- Działanie i kontakt sceniczny - ćwiczenia dot. przeciwdziałania, motywacji, okoliczności założonych; kontakt z partnerem, praca z rekwizytem (wg K.Stanisławskiego).
VI. - Improwizacje -, a także ćwiczenia płynności i giętkości myślenia. (wg Chancerela, Desinana i Way'a).

Miejsca i terminy szkoleń uzgadniane są z organizatorami i uczestnikami.

Koszt szkolenia weekendowego (18 godzin) dla 12-15 osób = 3.000 zł (200-250 zł /osobę)

Uczestnicy otrzymują certyfikaty Tow.Logos.

Nasz adres:

Towarzystwo Terapii i Kształcenia Mowy "LOGOS" Kretomino k/Koszalina, ul. Pieczarek 4,
tel.(94) 340-60-06 , 600-809-254
e-mail: [link widoczny dla zalogowanych]

Jeżeli nie wiecie dokąd iść - zajrzyjcie do nas. Zapraszamy

[link widoczny dla zalogowanych]